Rok 2020 był dla wszystkich Polaków szarym, smutnym i przygnębiającym okresem życia. Wszechobecny w naszym otoczeniu wirus COVID -19 wpłynął niekorzystnie na otaczającą nas rzeczywistość. Związane z nim duże ograniczenia – nakazy i zakazy – pozbawiły wielu aktywności, radości i uśmiechu. Odczuli to w szczególności ludzie w podeszłym wieku, będący w grupie podwyższonego ryzyka, najbardziej narażeni na utratę zdrowia i życia.
W takich uwarunkowaniach słuchaczki i słuchacze Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Ostrowie Wielkopolskim patrzą dzisiaj z goryczą i niepokojem, jak utrzymujący się od kilku miesięcy stan pandemii wywraca ich życie do góry nogami, blokuje dostęp do różnych form działalności na rzecz aktywizacji i poprawy jakości życia, osłabia więzy międzyludzkie, hamuje rozwijające się dotąd w harmonijnym rytmie różnorodne formy działań na rzecz zdrowego i bezpiecznego starzenia się. Dla ostrowskich seniorek i seniorów, skupionych w uniwersyteckiej rodzinie to był szok, kiedy w jednym momencie wszystkie zaplanowane wydarzenia legły w gruzach, kiedy zostali zmuszeni do zrezygnowania z wielu spotkań i udziału w sekcjach tematycznych, kołach zainteresowań i zajęciach warsztatowych.
W ostatnim roku, w przeciwieństwie do barwnej i aktywnej przeszłości, ostrowscy seniorzy przeżyli więcej smutnych niż radosnych chwil. Przygnębienie stawało się coraz większe, kiedy koronawirus zaczął wprowadzać w ich szeregach spustoszenie, kiedy wielu z nich, odizolowanych od rodzin i przyjaciół musiało walczyć o swoje zdrowie i życie, kiedy śmierć zabrała im bliskich i przyjaciół, w tym nieodżałowanej pamięci prof. Tadeusza Sarnowskiego, dziekana Wydziału Zamiejscowego Społecznej Akademii Nauk, długoletniego przewodniczącego Rady Programowej i członka honorowego stowarzyszenia OUTW, człowieka wielkiego serca, otwartego na ludzkie potrzeby.
Mając świadomość, że ryzyko zarażenia koronawirusem rośnie wraz z wiekiem, słuchacze ostrowskiego uniwersytetu byli zawsze w gronie tych, którzy dawali dobry przykład innym pokazując, jak ważną sprawą w zwalczaniu pandemii jest przestrzeganie zasad sanitarnych. Zatroskani losem własnym i innych pokazali, że są profesjonalistami w każdym calu. Zamierzają więc, tak jak dotąd, monitorować swój stan zdrowia, dbać o układ odpornościowy, ograniczać wyjścia z domu, jak też unikać miejsc publicznych i dużych zgromadzeń ludzi, co przy ich aktywności i chęci realizacji pasji nie jest sprawą łatwą. Dzisiaj, w tych trudnych pandemicznych warunkach wykorzystują czas efektywnie w domu, dbając o utrzymywanie kontaktów z innymi członkami uniwersyteckiej rodziny poprzez stronę internetową, telefon i komputer.
Seniorzy traktują pandemie jako ważne ostrzeżenie, które wzięli sobie do serca. Wierzą, że kiedy ludzie będą wobec siebie dobrzy, to łatwiej zniosą obowiązujące obostrzenia, dlatego wspierają się nawzajem. Patrząc z nadzieją w przyszłość przygotowują się do powrotu do normalności, kiedy wszystko się ustabilizuje. Czekając na ten moment chętnie wypowiadają się, czego im potrzeba. Można usłyszeć o rozmaitych propozycjach, którymi są zainteresowani, od załatwiania pilnych spraw utrudniających funkcjonowanie emerytom, rencistom i inwalidom, poprzez potrzebę konsekwentnej realizacji przyjętych przez miasta i gminy programów działań dla starzejących się mieszkańców, tworzenia dobrych warunków dla powstawania grup wsparcia dla seniorów aż do konieczności stworzenia bardziej przyjaznych zasad waloryzacji emerytur i rent. Z wielu ust słychać o pilnej potrzebie przyznawania przez rządzących dotacji dla stowarzyszeń emerytów i rencistów, takich jak: uniwersytety trzeciego wieku, kluby seniora czy domy dziennego pobytu, jak również wsparcia finansowego profilaktycznych akcji zdrowotnych, działań związanych z bezpieczeństwem seniorów oraz udziału starszych w imprezach kulturalnych, sportowych i turystycznych.
Ostrowscy seniorzy wielokrotnie już udowodnili, że nic i nikt ich nie zatrzyma przed aktywnością życiową, że pomimo pandemii nie zamierzają popaść w “stereotypową” bezczynność czy żyć jedynie życiem swoich dzieci i wnuków. Cenią sobie wolny czas i realizację własnych zainteresowań i z tego nie zrezygnują. Chcą się rozwijać, czyli studiować na uniwersytecie trzeciego wieku, zawierać nowe znajomości, podróżować, brać udział w zajęciach sportowych i ruchowych, tanecznych, muzycznych i plastycznych, turystycznych i psychologiczno-terapeutycznych, wyjść w grupie przyjaciół do kina i teatru czy realizować inne, mniej typowe pasje. Chcą przede wszystkim zrobić coś dla siebie.
Przykładem takiego podejścia do życia i ludzi jest działalność charytatywna. Chociaż zawieszone są zajęcia ze względu na pandemię, członkowie ostrowskiego uniwersytetu są aktywni i pomysłowi. Zorganizowali akcję robienia czapek i szalików z włóczki dla bezdomnych i potrzebujących i dzieci z Zespołu Szkół Specjalnych, obdarowanych takimi upominkami z okazji świąt Bożego Narodzenia oraz akcję robienia stroików świątecznych dla 50 osób powyżej 78 lat, przekazywanych najstarszym podczas spotkań przedświątecznych w małych grupach. Takie działania cementują ” uniwersytecką wspólnotę “, dają satysfakcję, kształtują poczucie własnej wartości, wzmacniają więzi interpersonalne, które w okresie pandemii tak bardzo się rozluźniły. Patrząc na podejmowane przedsięwzięcia słuchaczy OUTW zauważamy ich ogromny potencjał w wykonywaniu różnych prac i działań, w których wykazują swoje umiejętności, kreatywność i twórcze pomysły. Pokazują, że wspólne działania w zespole ludzi życzliwych to lek dla zdrowia fizycznego i psychicznego.
Okres świąteczny i noworoczny to czas pomagania i pamiętania o innych. W takim nastroju wszyscy składają sobie życzenia, najczęściej za pośrednictwem Internetu i smarfonu. Warto więc taką drogą podziękować najstarszym mieszkańcom Ostrowa Wielkopolskiego i powiatu ostrowskiego, skupionym w różnych stowarzyszeniach i organizacjach seniorskich za aktywną działalność na rzecz środowiska osób starszych, za poświęcenie w wychowaniu kolejnych pokoleń Polaków. Wysiłki naszych seniorów w “budowanie lepszego jutra” zasługują na wdzięczność, a oni sami na szacunek i uznanie.
Na progu Nowego Roku do władz wszystkich szczebli kierowane są oczekiwania, by w ramach realizowanej polityki senioralnej uczynili wszystko, aby żadna z osób starszych nie czuła się wykluczona, dyskryminowana i zapomniana, aby w obszarze aktywności obywatelskiej większą wagę przykładać do zwiększenia zaangażowania seniorów w życiu społecznym oraz wzrostu osób starszych w rozwiązywaniu problemów społecznych.
Wszystkim zaś seniorom życzymy, by na co dzień spotykali się z życzliwością i wsparciem otoczenia, a także żyli pełnią życia, realizując swoje zainteresowania i pasje. Z takim przekonaniem, że ich mądrość życiowa i doświadczenie są dla młodszych cennym drogowskazem, bo potrafią pokazywać, jak czerpać z życia radość i siłę. Wyrażając podziw i szacunek dla postawy ostrowskich seniorów i pozytywnego klimatu, jaki tworzą w okresie pandemii – Józef Kozan, przewodniczący Rady Seniorów Ostrowa Wielkopolskiego, a zarazem prezes Ostrowskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku – zaapelowało zachowanie spokoju i rozwagi w budowaniu wspólnoty i przyjacielskich relacji między ludźmi, we wspieraniu jeden drugiego w otoczeniu koronawirusa. Wierząc, że wrócimy do codziennej aktywności wzmocnieni i odporni na przeciwności losu, przekazuje wszystkim seniorkom i seniorom najlepsze życzenia świąteczne i noworoczne. Niech Nowy Rok – dodaje – będzie czasem spełnionych marzeń i wyzwań, czasem pełnej realizacji programu działań miasta na rzecz seniorów pn. Ostrów Wielkopolski z sercem dla seniorów.
Autor tekst – Kazimierz Nawrocki
Ostrów Wielkopolski
Grudzień 2020