• 4 lipca 2024 08:13

Korony zębowe – kiedy są potrzebne i jak wygląda cały proces ich zakładania?

Uraz czy zaawansowana próchnica mogą pozbawić nas jednego czy kilku zębów. Jednak nie musimy godzić się na luki w uzębieniu. Stomatolog może je skutecznie uzupełnić z wykorzystaniem koron protetycznych. W jakich przypadkach wykorzystywane są korony zębowe i jak w praktyce wygląda proces ich zakładania?

Czym są korony zębowe?

Stomatologia zna wiele metod odbudowania utraconego uzębienia, a jedną z nich są korony zębowe. Zakładane na stałe uzupełnienia protetyczne, które mogą do złudzenia przypominać naturalne zęby pacjenta, stanowią estetyczny sposób na odzyskanie utraconego uśmiechu. Nie należy zapominać również i o tym, że korony protetyczne pozwalają przywrócić pełną funkcjonalność danego zęba. Właściwie korony stanowią ostatni z etapów leczenia implantologicznego przy uzupełnianiu pojedynczych braków.

Kiedy mogą być zastosowane korony zębowe?

Istnieje wiele sytuacji, w których stomatolog może rekomendować pacjentowi zastosowanie koron zębowych. Mogą one być założone w przypadku nieodwracalnych i rozległych uszkodzeń tkanek twardych. Jeśli naturalny ząb pacjenta został utracony w wyniku urazu lub rozwoju próchnicy, leczenie może być przeprowadzone z wykorzystaniem wybranych koron zębowych m.in. pełnoceramicznych, kompozytowych, czy porcelanowych na podbudowie z metalu czy tlenku cyrkonu. Wybór zależy od indywidualnych czynników zależnych od pacjenta i stomatologa.

Wskazaniem do założenia korony zębowej mogą być takie przypadki jak:

  •       obecność rozległych ubytków próchnicowych, w przypadku których zwykła plomba z materiału kompozytowego to zbyt mało,
  •       uraz mechaniczny zębów,
  •       nieprawidłowy kształt zębów,
  •       przebarwienia zębów niemożliwe do usunięcia,
  •       obecność osłabionych i zagrożonych złamaniem zębów, np. po leczeniu kanałowym czy z wypełnieniami z wielu stron.

Korony umożliwiają po prostu odzyskanie zęba w pełni funkcjonalnego i estetycznego, nawet jeśli w dziąśle nie pozostał nawet naturalny korzeń. W takim przypadku odbudowa realizowana jest z wykorzystaniem wcześniej wszczepianego implantu.

Warto podkreślić przy tym, że stomatolog z pewnością nie zdecyduje się na założenie koron zębowych bez wcześniejszego leczenia zębów. Pacjent musi się więc liczyć z koniecznością wyleczenia w pierwszej konieczności próchnicy i chorób przyzębia.

Jak wygląda zakładanie koron zębowych?

Pierwszym krokiem prowadzącym do odbudowy zębów z wykorzystaniem koron protetycznych jest wizyta w gabinecie stomatologicznym i odbycie konsultacji protetycznej. Dentysta zbada pacjenta i zaproponuje program leczenia, obejmujący najpierw zęby. Jeśli to możliwe, korona może być założona na naturalnym zębie czy pozostałości po nim. Najpierw należy go oszlifować, by później była możliwość założenia korony. Jeśli zęba nie ma – konieczne jest wszczepienie implantu, by móc na odpowiedniej podbudowie zamocować koronę. Wówczas potrzebne są konsultacje ze stomatologiem specjalizującym się w implantacji. Potrzeba wykonać określone badania m.in. RTG zębów, aby wiedzieć, w którym miejscu i czy można wszczepić te implanty.

Pełny plan leczenia zakłada zwykle kilkukrotne wizyty w gabinecie stomatologicznym. Obejmuje on:

  •       wyleczenie wszelkich zmian próchnicowych,
  •       preparowanie zęba (jeśli istnieje) lub wszczepienie implantu,
  •       pobranie wycisku zębów pacjenta – w celu dokładnego odwzorowania łuków zębowych szczęki i żuchwy,
  •       przygotowanie koron zębowych przez technika,
  •       oszlifowanie powierzchni zęba pacjenta,
  •       zabezpieczenie zęba tymczasową koroną, np. akrylową,
  •       przymiarkę docelowej korony protetycznej,
  •       korygowanie wysokości czy kształtu korony zębowej,
  •       cementowanie korony protetycznej na stałe na uprzednio opracowanym zębie lub implancie.

Kiedy wszystkie prace prowadzące do wykonania i założenia korony zębowej zostaną ukończone, pacjent odzyskuje ząb, który pozwala normalnie gryźć i przeżuwać pokarmy. Jego uśmiech może być pełny i estetyczny.