• 4 lipca 2024 09:10

Schorzenia w obrębie aparatu wzroku nie zawsze muszą wynikać z postępujących infekcji wirusowych lub bakteryjnych. Bardzo często jedną z przyczyn takich dolegliwości jest nic innego jak upływający czas i naturalnie postępujące procesy starzenia się organizmu. Jedną z takich przypadłości jest starzenie się aparatu wzroku. Na czym ona polega i jak się objawia?

Czym jest starczowzroczność?

Choroby oczu wynikające wraz z wieku mogą rozpocząć się już po 45 roku życia. Jednią z nich może być prezbiopia, czyli starczowzroczność. Niestety, ale wzrok człowieka jest wyjątkowo podatny na upływający czas i wraz z kolejnymi latami, ma on tendencję do znacznego pogarszania się. W przypadku choroby oczu jaką jest prezbiopia nie da się mówić o szczególnej profilaktyce. Tej dolegliwości niestety nie da się uniknąć. Starczowzroczność to nic innego jak pogarszająca się elastyczność soczewki oka. Z biegiem czasu staje się ona sztywna, co znacznie utrudnia akomodację oka. Właśnie wtedy dochodzi do zaburzeń widzenia z bliska czy nawet całkowite zaburzenia ostrości widzenia.

Jak objawia się starczowzroczność?

Starczowzroczność – objawy to szereg symptomów, które trudno jest przegapić, szczególnie jeśli wcześniej pacjent cieszył się dobrym widzeniem bez większych problemów. W przypadku tej choroby oczu najczęściej da się zauważyć znaczne pogorszenie się ostrości widzenia. Być może nawet zachodzi potrzeba oddalania książki lub innych przedmiotów od aparatu wzroku, by móc je dostrzec. Dodatkowo, objawy starczowzroczności to np.:

  • problem z rozróżnieniem elementów graficznych;
  • problem z użytkowaniem telefonu lub komputera, gdyż nie da się dokładnie rozpoznać liter i kształtów.

Sporadycznie mogą dodatkowo pojawić się inne dolegliwości jak np. łzawienie przy nadmiernym wytężaniu wzroku czy mrużenie oczu, celem poprawy ostrości widzenia. Objawy starczowzroczności mogą pojawić się już po 40 roku życia, z tego też powodu, zachodzi konieczność regularnych badań okulistycznych.

Jak leczy się starczowzroczność?

Wiedząc już jakie są objawy starczowzroczności, warto skupić się na tym, by poznać metody leczenia tej choroby oczu. Zazwyczaj wykorzystuje się tu szkła kontaktowe – soczewki progresywne. Są one zaprojektowane w taki sposób, by umożliwić widzenie przedmiotów zarówno z bliskiej jak i z dalszej odległości. Dodatkowo, w soczewkach multifokalnych znajduje się dodatkowa sfera, która umożliwia płynne przejście pomiędzy dwoma wspomnianymi wcześniej obszarami. Dobór soczewek progresywnych uzależniony jest od stopnia zaawansowania tej choroby oczu oraz potrzeb pacjenta.

Profilaktyka starczowzroczności – jak nie pogłębiać wady?

Objawy starczowzroczności pojawiają się – prędzej czy później – u każdego. Tej choroby oczu nie da się uniknąć, ale można zadbać o to, by jej nie pogłębiać. Kluczową rolę pełnią tu regularne badania okulistyczne, z wyszczególnieniem osób, które ukończyły 40 rok życia. Wczesne wykrycie prezbiopii umożliwia dobór odpowiednich szkieł kontaktowych, które mogą zapobiec pogłębianiu się wady.