Każdy z nas doświadczył sytuacji, kiedy nie był w stanie samodzielnie poradzić sobie z piętrzącymi się problemami różnej natury, choćby zdrowotnej czy finansowej. Zwykle w takich sytuacjach najlepiej jest poprosić o wsparcie członków rodziny, ale nie zawsze jest to możliwe. Wówczas pomocą może służyć lokalny oddział MOPS, który nie tylko dysponuje odpowiednimi środkami i narzędziami, ale także odpowiednim doświadczeniem, by jej udzielić.
Wielu ludzi, będąc w trudnej sytuacji życiowej, wstydzi się poprosić kogokolwiek o wsparcie. To może spowodować nawarstwianie się problemów i bardzo poważne konsekwencje w przyszłości. Aby zapobiegać takim sytuacjom, powołano Miejskie Ośrodki Pomocy Społecznej (MOPS). W całej Polsce działa ich prawie 2500. Rolą tych instytucji jest zapewnianie pomocy osobom potrzebującym i niezdolnym do samodzielnego poradzenia sobie z określonymi problemami natury zdrowotnej, materialnej, psychicznej i in.
Wsparcie finansowe
MOPS kojarzy się głównie ze wsparciem finansowym w formie zasiłków. Te mogą przybierać różne formy: od stałych (np. dla osób, które ze względu na wiek lub niepełnosprawność nie są w stanie samodzielnie się utrzymać), przez okresowe (np. dla osób, które zostały pozbawione źródła dochodu na jakiś czas), aż po najbardziej nieregularną formę – zasiłek celowy (pieniądze przyznawane na realizację konkretnego wydatku, np. kosztów remontu, opału, biletów, etc.). MOPS jest w stanie, w określonych okolicznościach, pokrywać także koszt ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego. Warto pamiętać, że wystąpienie o taką formę wsparcia nie jest powodem do wstydu – ta instytucja została powołana właśnie po to, by go udzielać. Ale nie jest to jedyna forma pomocy, na jaką można w jej przypadku liczyć.
Inspirowanie zmiany
MOPS opiekuje się ludźmi niesamodzielnymi, pomagając im zmienić ten stan. Mowa tu nie tylko o wsparciu finansowym “na start” dla osób pełnoletnich, które opuszczają mury ośrodków wychowawczych, poprawczych, Domy Samotnej Matki, itd., ale także udzielaniu pomocy mentalnej i praktycznej osobom niepełnosprawnym, ofiarom przemocy, ludziom samotnym. Świadczenia pieniężne są tu zaledwie jednym narzędziem z całego wachlarza dostępnych środków. Pracownicy socjalni często odwiedzają podopiecznych w ich miejscu zamieszkania, udzielając porad, motywując do np. socjalizowania się z innymi ludźmi, podejmowania pracy zarobkowej, edukacji, terapii, działalności artystycznej, itd. Nadrzędnym celem jest tutaj zainspirowanie osób, borykających się z trudnościami różnego rodzaju, do przełamania swoich ograniczeń i odzyskania władzy nad swoim życiem. MOPS także działa w wymiarze infrastrukturalnym, prowadząc określone punkty pomocy psychologicznej, schroniska, przytułki, poradnie, itd. Ułatwia to realizację codziennych zadań tej instytucji, a potrzebującym zapewnia dodatkowy komfort psychiczny, dzięki obecności wykwalifikowanych terapeutów i specjalistów oraz osób, które współdzielą podobny problem.
Walka z wykluczeniem
MOPS upomina się o godność i szacunek dla osób, których głos w społeczeństwie jest zwykle ignorowany. Pomaga im także odmienić swoją sytuację i wrócić do normalnego życia. Udziela zatem prawnego, mentalnego i finansowego wsparcia tym, o których zwykle się nie dba: ofiarom przemocy, członkom dysfunkcyjnych rodzin, bezdomnym, byłym osadzonym, osobom niepełnosprawnym i starszym, ludziom uzależnionym, itd. Podopieczni, dotknięci tymi lub podobnymi problemami zazwyczaj najpierw rozmawiają ze specjalistami MOPS-u, a po tym wywiadzie przedstawia im się możliwe rozwiązania i drogi postępowania. Mogą również liczyć na pomoc w wypełnianiu dokumentów, reprezentacji w sądach i urzędach, kierowaniu na terapie, szkolenia lub inne formy zajęć.
Problemy, takie jak niedyspozycja zdrowotna, kłopoty finansowe, brak motywacji, etc. są w społeczeństwie bardzo powszechne. Nie należy się ich wstydzić – często wiele z nich spada na ludzi zupełnie bez ich udziału czy winy. Państwo, m.in. poprzez jednostki MOPS-u, oddaje obywatelom sporo możliwości powrotu do stabilnej formy psychicznej, fizycznej czy finansowej, nie ma nic złego w skorzystaniu z nich. Warto więc, stojąc w obliczu poważniejszych problemów, skontaktować się z najbliższą placówką tego typu i porozmawiać z pracownikiem socjalnym.