• 8 listopada 2024 01:24

7 książek dla seniorów o seniorach

kwi 30, 2020

Za kilka dni otwarte zostaną biblioteki i księgarnie. Zaczyna się powrót masowego czytelnictwa, kupowania i wypożyczania książek. Lektur na rynku jest tak dużo, że niestety nigdy nie będziemy w stanie przeczytać nawet niewielkiej ich części, a wybory bywają trudne. Dziś przygotowaliśmy dla Was zestawienie polecanych książek. Uwaga! Ich bohaterami są seniorzy. Wybierzcie lekturę dla siebie i pamiętajcie, że czytanie doskonale wpływa na zdrowie i samopoczucie. Już 6 minut lektury pozwala na obniżenie ciśnienia i redukcję hormonów stresu aż o 68%. Wzmacnia pamięć, poprawia zdolność koncentracji, spowalnia proces starzenia się mózgu i może wydłużyć życie aż o 2 lata.

William Wharton, Spóźnieni kochankowie, 1991

William Wharton, Spóźnieni kochankowie, 1991

Jack – amerykański biznesmen – porzuca świat interesów, aby na powrót odkryć swoje życie, malując ulice Paryża i żyjąc jak kloszard. Spotkanie z Mirabelle, niewidomą siedemdziesięcioletnią kobietą, odmienia całe jego życie. Związek, który się między nimi rodzi, okazuje się zaskakujący: potężny, niewinny, a jednocześnie głęboko erotyczny. Spóźnieni kochankowie to cudownie ciepła opowieść o miłości, która pokonuje wszelkie bariery, nawet barierę śmierci.

“Dzieło Whartona przypomina nam o tym, że prawdziwie cenne jest nie to, co myślą inni, ale to, co robimy. Spóźnieni kochankowie opowiadają o miłości i śmierci, ciemności i świetle, ważności pracy. Jeżeli ta piękna książka niesie z sobą jakiś morał, to brzmi ON następująco: nikt nie jest tak ślepy, by pewnego dnia nie przejrzeć na oczy” – Richard Burns, “Independent”

Wiesław Myśliwski, Traktat o łuskaniu fasoli, 2006

Wiesław Myśliwski, Traktat o łuskaniu fasoli, 2006

Książka nagrodzona Nagrodą Literacką NIKE 2007. Książka nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia 2007. Książka nagrodzona przez “Magazyn Literacki KSIĄŻKI” jako “książka roku 2006”.

10 lat po Widnokręgu – nowa wielka powieść Wiesława Myśliwskiego.
Narrator w monologu skierowanym do tajemniczego przybysza dokonuje bilansu całego życia. W jakim stopniu sam wpłynął na swój los, a jak bardzo ukształtowały go traumatyczne doznania z dzieciństwa i zakręty polskiej historii? Powieść Myśliwskiego to swoista medytacja nad rolą przeznaczenia i przypadku w ludzkim życiu. Piękna, mądra książka, do której chce się powracać.

Traktat o łuskaniu fasoli wzbudził szerokie zainteresowanie jeszcze przez premierą. “Wiesław Myśliwski jest zaprzeczeniem gwiazdora – nie udziela się w telewizji i nie zabawia tłumów. Po prostu myśli i tworzy piękne powieści” – pisał Dariusz Nowacki w “Newsweekeu” z 30 kwietnia 2006 r.

John Maxwell Coetzee, Wiek żelaza, 1990

John Maxwell Coetzee, Wiek żelaza, 1990

To powieść zimna, śmiertelnie prawdziwa. Wstrząsające wyznanie umierającej Elizabeth Curren, profesor literatury klasycznej w Kapsztadzie. W liście do córki, który być może nigdy nie zostanie jej dostarczony, kobieta daje świadectwo ostatnich dni swojego życia. Dzieli się bólem schorowanego ciała, rozczarowaniem cywilizacją białego człowieka, a także narastającym strachem przed samotnym odejściem. Eskalacja cierpienia, kwintesencja rozpadu.
Wiek żelaza jest dogasającym wołaniem o miłość.

Bernard Ollivier, Życie zaczyna się po sześćdziesiątce, 2011

Bernard Ollivier, Życie zaczyna się po sześćdziesiątce, 2011

Przygotowujemy ją, planujemy, obliczamy, ale doskonale wiemy, że nikt nie uniknie emerytury. Pójście w odstawkę lub wieczne wakacje, emerytura może być prawdziwym dramatem lub złotym wiekiem; Bernard Ollivier, mityczny autor Longue Marche, dokonał wyboru. Dziesięć lat temu, przygnębiony, pozbawiony nadziei i planów na przyszłość, kończył swoją karierę dziennikarską, zastanawiając się nad tym, w jaki sposób lata nadchodzącego “urlopu” mogłyby okazać się najbogatszymi w jego życiu. W wieku 51 lat stracił i pracę, i żonę – czuł wtedy, że jego życie dobiegło końca. Tymczasem okres ten okazał się najbardziej barwny i emocjonujący z wszystkich etapów jego życia. Ollivier postanowił przekształcić ów emerytalny nadmiar czasu w prawdziwą przygodę. Świeżo upieczony emeryt, zamiast zasiąść na kanapie, puścił Francję i udał się na pielgrzymkę do Santiago di Compostella, a następnie w słynną, opisaną w Długim marszu, podróż Jedwabnym Szlakiem. Założył organizację “Seuil”, która umożliwia młodym delikwentom odnalezienie się na nowo w społeczeństwie – zawierał nowe przyjaźnie i cieszył się życiem jak nigdy dotąd. Wciąż udowadnia, że: życie zaczyna się po sześćdziesiątce, ale nie kończy się zaraz potem.

Tovi Jansson, Lato, 2017

Tovi Jansson, Lato, 2017

Tove Jansson, najbardziej znana jako autorka i ilustratorka niepowtarzalnej serii książek o Muminkach, napisała również wiele znakomitych utworów dla dorosłych. Jednym z nich jest Lato – nastrojowa, poruszająca, metaforyczna historia, w której w sposób prosty, z niespotykaną lekkością, ale i mądrością opowiada o sprawach trudnych i poważnych, zderza starość z młodością, porusza temat uczenia się życia.
Sześcioletnia Sophia dopiero wchodzi w życie, a jej babcia, dojrzała artystka, jest u jego kresu. Razem spędzają lato na małej fińskiej wysepce. Budując łódź i spacerując po lesie, rozmawiają o sprawach ważnych dla młodych i starych: miłości, życiu i śmierci, naturze Boga… Poznają wzajemnie swoje lęki, kaprysy i tęsknoty.
Autorka tworzy w powieści kompletny świat: pełen radości i smutków.

Victoria Mary Sackville-West, Wygasłe namiętności, 1931

a Mary Sackville-West,, Wygasłe namiętności, 1931

Victoria Mary Sackville-West to angielska poetka, pisarka, ogrodniczka. Znana ze swojego nietypowego arystokratycznego życia oraz związków z kobietami, m.in. Violet Trefusis i Virginią Woolf

Wygasłe Namiętności to powieść psychologiczno-obyczajowa o wysokich wartościach literackich, subtelnie kreśli losy starej kobiety, która po śmierci męża rozpoczyna samodzielne życie i może nareszcie spełnić swoje od wielu lat tłumione pragnienia.

Junichiro Tanizaki, Dziennik szalonego starca, 1972

Junichiro Tanizaki, Dziennik szalonego starca, 1972

Dziennik szalonego starca – jak wskazuje sam tytuł – jest zabawną, ale też wzruszającą powieścią o zmaganiach starego człowieka ze swoim ciałem. Tematem powieści jest walka ze starością i śmiercią, walka, która nadaje sens życiu, które przepełnione jest z kolei miłosnym uczuciem do własnej synowej. „Szalony starzec” jest swoistym epikurejczykiem, który nawet w cierpieniu i zbliżaniu się do śmierci potrafi odnaleźć sferę doznań pozytywnych. Kimś takim był również autor powieści – Junichiro Tanizaki jeden z najważniejszych japońskich XX-wiecznych pisarzy, w Polsce znany m.in. z: Niektórzy wolą pokrzywy, Tajemna historia pana Musashiego oraz ważnego traktatu estetycznego Pochwała cienia.
O swojej lekturze tej powieści tak napisał Jarosław Iwaszkiewicz: „Co mnie w tej opowieści zajęło i, można powiedzieć, przejęło, to analiza starczych doznań bohatera. Notatki jego dziennika odnoszą się do przeżyć, które nie są ani japońskie, ani polskie, ale są przeżyciami ogólnoludzkimi”.

Skip to content