Na pytanie, jak zmienia się podejście Polaków do opieki długoterminowej, odpowiada badanie opinii społecznej przeprowadzone na zlecenie emeis Polska. Firma zajmuje się opieką długoterminową i po dziesięciu latach od poprzedniego raportu postanowiła pokazać różnicę w podejściu do powyższego tematu. Badanie zostało przeprowadzone na 503 osobach w wieku 35 lat i więcej, które mają rodziców w wieku co najmniej 60 lat.
W 2014 roku opieki nad bliską osobą podjęłoby się 52% respondentów, a z pomocy ośrodka skorzystałoby 23% badanych. Natomiast w tegorocznym badaniu na te same pytania twierdząco odpowiedziało kolejno 37% i 34% osób. Widać więc, że coraz mniej ankietowanych deklaruje opiekowanie się członkiem rodziny w miejscu jego zamieszkania. Przeszło 40% zdecydowałoby się również na zatrudnienie wykwalifikowanej pielęgniarki.
Zalety i wady ośrodka opieki
Dla niemal 70% ankietowanych ośrodek opieki wiąże się z profesjonalną pomocą, leczeniem oraz rehabilitacją, a według 60% taka kompleksowość jest niezwykle istotna zwłaszcza w przypadku osób o znacznie ograniczonej samodzielności. 52% respondentów przyznało, że opieka niedoświadczonego bliskiego nie wystarczy, aby w pełni zadbać o bezpieczeństwo i zdrowie seniora.
Jednakże pojawiły się również głosy wyrażające sprzeciw wobec opieki w ośrodku. Zdaniem 56% badanych bliski najlepiej czuje się w miejscu zamieszkania, a połowa miałaby wyrzuty sumienia, gdyby skorzystała z takiego rozwiązania. Co istotne, do 35% wzrósł odsetek osób, które obawiają się aktów przemocy ze strony personelu wobec ich bliskich.
– Opinie na temat ośrodków opieki są zróżnicowane, co wynika z bardzo różnych doświadczeń. Istotną kwestią ograniczającą skłonność do skorzystania z domu opieki jest najczęściej brak wiedzy i niski poziom świadomości społecznej na temat poziomu rozwoju usług w tym zakresie. Deficyt obiektywnych informacji lub prezentacja przez media tylko złych praktyk betonuje mity i ogranicza gotowość do rozważenia tej formy opieki. Wskazuje to na konieczność ustalenia jej standardów oraz monitorowania jakości usług – podkreśla dr n. ekon. Małgorzata Gałązka-Sobotka.
Mimo wszystko tylko 6% badanych zaznaczyło, że oddanie bliskiego do ośrodka opieki to wynik wygodnictwa i chęć „pozbycia się problemu z domu”. Z kolei dla 40% ankietowanych wiele zależy od indywidualnej sytuacji rodzinnej. Wskazano na zły stan psychiczny opiekunów domowych, zmniejszenie zarobków czy utratę pracy.
Co na to państwo?
W Polsce rozwiązania systemowe jeszcze nie są wystarczające. Prawie 30% uczestników badania oczekuje zwiększenia kwoty świadczeń na rzecz opiekunów nieformalnych, a 19% – bezpłatnej opieki w ośrodku. Spadł natomiast procent odpowiedzi wskazujących na konieczność wprowadzenia przepisów, które pozwalałyby pogodzić pracę z opiekowaniem się bliską osobą (z 26% do 18%).
Badanie miało również na celu zweryfikowanie preferencji ankietowanych co do kwestii ich opieki w przyszłości. Tym samym 41% osób chciałoby korzystać z pomocy domowej pielęgniarki, a 30% – z profesjonalnej opieki w ośrodku.